برای تحول صنعت خودرو در کشور، راهکار اصلی حرکت به سمت شرکتهای دانشبنیان است. مسائل کلان شرکتهای خودروساز بزرگ باید توسط شرکتهای دانشبنیان حل شود. تنها راه ورود به بازارهای جهانی، دستیابی به محصولات با کیفیتی است که قابلیت صادرات داشته باشند.
این هدف تنها از طریق دانشبنیان شدن محقق میشود. به عبارت دیگر، باید بتوانیم خودروهایی را در کشور توسعه دهیم که قابلیت صادرات داشته باشند.
رسیدن به این نقطه، مستلزم حرکت به سمت فرآیندهای دانشبنیان، استفاده از زیرساختهای شرکتهای دانشبنیان، دانشگاهها، موسسات تحقیقاتی، پژوهشکدههای علمی و تبدیل صنعت خودرو به یک صنعت دانشبنیان واقعی است.
به طور مثال برای توسعه یک خودرو برقی، درحالحاضر به بودجهای بین ۸۰میلیون دلار تا حداکثر ۳۰۰میلیون دلار همراه با تمام زیرساختها، نیاز داریم تا بتوانیم یک محصول برقی را در کشور توسعه دهیم. اگر بتوانیم این محصول را به تیراژ حدود ۵۰۰هزار دستگاه برسانیم، هزینه توسعه محصول برای هر خودرو بین هزار تا ۲هزار دلار خواهد بود که عدد قابلتوجهی نیست.
در ابتدا نیاز است این پروژه توسط نهادهای ملی حمایت شود و پس از رسیدن به مرحله تولید، بازگشت سرمایه با سرعت مناسبی انجام خواهد شد. البته در زمینه توسعه خودروهای برقی فاصله زیادی با دنیا نداریم و این یک فرصت است تا قوای محرکه قدیمی و فسیلی را کنار بگذاریم و به سمت قوای محرکه جدید یعنی خودروهای تمام الکتریکی حرکت کنیم. در این بخش، دو زیرسیستم اصلی باتری و موتورالکتریکی وجود دارد.
در هر دو زمینه، توانمندیهای خوبی در کشور داریم و با سرمایهگذاری مناسب، میتوانیم زیرساختهای لازم برای توسعه محصولات برقی را به سرعت ایجاد کنیم. در حالی که برای خودروهای قدیمی، این فرآیند زمانبرتر خواهد بود و حتی اگر به قوای محرکه قدیمی دست یابیم به نقطهای خواهیم رسید که دیگر ارزش فعلی را نخواهد داشت.
بنابراین، توجه به محصولات برقی میتواند رشد صنعت خودرو کشور را به طور چشمگیری افزایش دهد و ما را از قوای محرکه فسیلی که در گذشته استفاده میشد، عبور دهد.